Drodzy Rodzice,
Waszego malucha czekają duże zmiany. Dotychczas mama i tata byli zawsze gdzieśblisko, a otoczenie i zwyczaje panujące na co dzień były znane od podszewki. Teraz maluch musi rano udać się w nowe miejsce, w którym jest inne światło, innezapachy, inne głosy, inne zwyczaje i nieznane jeszcze osoby.
Jednak to, co jest nowe, wcale nie musi być złe!
Wystarczy odpowiednie przygotowanie dziecka dopójścia do przedszkola. Jest to bardzo ważne, ponieważ pozwala złagodzić stres związany z nowym miejscem i rozstaniem z rodzicem.
Przede wszystkim ważne jest odpowiednie psychiczne i emocjonalne nastawienie pociechy do przedszkola.
- Z wyprzedzeniem uprzedźcie dziecko, że wkrótce pójdzie do przedszkola. Opowiadajcie o przedszkolu
i o tym, co się tam robi w taki sposób, aby dziecko miało pozytywne skojarzenia z pobytem tam. Dobrym pomysłem jest rozmowa w oparciu o książeczkę o przedszkolu- np.:
„Lenka idzie do przedszkola” lub własne doświadczenia z dzieciństwa. Pamiętajcie, aby akcentować pozytywy i starać się przedstawić przedszkole jako miejsce pełne zabawy i przyjaznych osób. Jeżeli dziecko ma świadomość, że rodzice lubili swoje przedszkole a dla niego wybrali najlepsze przedszkole na świecie, nie obawia się przyjścia do niego. - Dzieci bardzo chętnie uczestniczą w wybieraniu wyprawki do przedszkola. Jeżeli dziecko samo wybierze woreczek na strój czy plecak, przychodząc do przedszkola będzie miało coś, co do niego należało wcześniej i dzięki temu będzie mu łatwiej. Oglądajcie wspólnie z dzieckiem te rzeczy i opowiadajcie mu do czego one będą służyły w przedszkolu.
- Możecie również jeszcze w domu zaproponować zabawę w przedszkole lub wprowadzić znane nam
z dzieciństwa a nadal popularne w najmłodszych grupach przedszkolnych zabawy, jak np.: „baloniku nasz malutki”, czy „kółko graniaste”. Pozwoli to wytworzyć pozytywne skojarzenia z tym, co się robi w przedszkolu. - Już w domu uczcie samodzielności: jedzenia, mycia rąk, korzystania z toalety, ubierania się i rozbierania. Im dziecko jest bardziej samodzielne, tym łatwiej mu dostosować się do nowych warunków.
Bardzo często rodzice obawiają się samego momentu wprowadzenia dziecka do przedszkola, pożegnania oraz tego, jaka będzie reakcja malucha. Zastanawiają się,czy będzie płakać i jak wtedy reagować, by nie pogłębiać stresu.
Poniżej kilka pomocnych rad:
- Uprzedźcie dziecko, że pożegnacie się z nim przed drzwiami budynku. Najlepiej powiedzieć o tym
w sposób neutralny, a nie jako o czymś dla Państwa trudnym, czy też jako o elemencie obostrzeń związanych z pandemią. - Poinformujcie dziecko o planowanej porze odbioru używając określeń typu:„zaraz po zupce”, czy „po drugim daniu”. Pory posiłków są dobrym wyznacznikiem czasu dla przedszkolaków, które przecież nie znają się na zegarku.
- Pamiętajcie, że dziecko ma prawo płakać. W ten sposób wyraża swój smutek, rozładowuje napięcie, jakie
w nim narosło. Jeżeli płacze, po prostu przytulcie je,powiedzcie, że je bardzo kochacie, że też będziecie za nim tęsknić. Można powiedzieć, że teraz musicie iść, ale na pewno wrócicie po nie zaraz po pracy. - Starajcie się, aby samo pożegnanie było ciepłe, ale krótkie. Jeśli trzymacie dziecko w ramionach, najlepiej odstawić je na ziemię tak, aby osoba odbierająca dziecko nie musiała go „wyrywać” z ramion rodzica. Jest to bardzo ważne,ponieważ w ten sposób rodzic, któremu dziecko ufa najbardziej, przekazuje jasny sygnał niewerbalny, że nie ma się czego obawiać, ta pani się tobą dobrze zaopiekuje. Jeżeli zachodzi konieczność przekazania trzymanego na rękach dziecka,to należy wykonać gest oddawania dziecka, starając się nie przeciągać rozstania.
Otaczanie dziecka ramionami i osłanianie go tylko utrudnia rozłąkę. - Nie wracajcie, jeśli usłyszycie, że dziecko płacze. W takiej sytuacji nie należy też zabierać go do domu – jeżeli zrobicie to choć raz, przy każdym kolejnym wejściu maluch będzie próbował to powtórzyć. Z naszych doświadczeń wynika, że dzieci zazwyczaj uspokajają się tym szybciej, im krócej trwają pożegnania. Poza tym absorbują je nowe zabawki, koledzy, itp., więc szybko „zapominają” o rodzicach-trzeba im tylko dać na to szansę.
- Bardzo ważna jest spójność sygnałów niewerbalnych i werbalnych. Jeżeli oddając dziecko tulicie je mocno do siebie, to dziecko może mieć wrażenie, że dzieje się coś złego. Słowa: „nie masz się czego bać” albo „nie bój się” odnoszą tutaj przeciwny do oczekiwanego efekt. Lepiej powiedzieć w sposób pozytywny: „śmiało,będziesz się dzisiaj świetnie bawić”.
W dniu pójścia do przedszkola, starajcie się spokojnie zorganizować poranek, bez pośpiechu i napięcia, by mieć czas na spokojne zebranie się, dojazd, wesołą rozmowę w samochodzie i odprowadzenie dziecka pod drzwi.
Jedną z najważniejszych rzeczy, które powinniście robić (a szczególnie wtedy, gdyna dziecko czekają nowe wyzwania), jest jak najczęstsze zapewnianie go o Waszejmiłości. Jedną z podstawowych potrzeb człowieka jest potrzeba bezpieczeństwa, a zaraz za nią przynależności i miłości. Słowa „kocham cię” powinny być obecne
w codziennym życiu. Bardzo ważne są jest szczęście i podziw malujący się natwarzy rodzica, gdy patrzy na dziecko. Ono powinno czuć, widzieć i słyszeć, że jestkochane.
Wcześniejsze zapoznanie dziecka z otoczeniem, w którym będzie przebywać na pewno pomoże złagodzić obawy związane z nowym miejscem. Jest to możliwe podczas Dnia Otwartego, Dni Adaptacyjnych, jak również podczas popołudniowego spotkania z dyrekcją przedszkola.
Pozdrawiamy serdecznie i życzymy powodzenia w przygodzie z LENKOWEM.